Από την ηλικία των εννιά, ο Ρισάρντ Γκασκέ είχε χαρακτηριστεί ως το μελλοντικό Νο1 του κόσμου. Το παιχνίδι του είναι τόσο τεχνικό και ολοκληρωμένο που οι ειδικοί τον ονόμασαν "Baby Federer" δηλαδή "ο μικρός Φέντερερ". Είναι ένας από τους τρεις εν ενεργεία τενίστες που έχει κατακτήσει τίτλους και στις τρεις επιφάνειες (χώμα, χόρτο, συνθετικό). Τελείωσε την περασμένη σεζόν στο Νο8 του κόσμου που του έδωσε το εισιτήριο για το Masters Cup της Σανγκάι. Παρόλαυτά, αρκετοί είναι οι συμπατριώτες του που δεν πιστεύουν ότι θα πραγματοποιήσει τον στόχο για τον οποίο ήρθε… στη γη. Δηλαδή, να γίνει κάποτε το Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης.
Πλέον, στα 21 του χρόνια και στο Νο7 της παγκόσμιας κατάταξης, ο Γκασκέ καλείται να αποδείξει στους "αντιφρονούντες" ότι μπορεί να τα καταφέρει και να φτάσει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. Όμως, τόσο στο Masters Cup όσο και στο πρώτο Grand Slam της χρονιάς στην Αυστραλία, ο Γάλλος έδειξε τις αδυναμίες του που, ωστόσο, δεν έχουν να κάνουν με την άψογη τεχνική του κατάρτιση.
Στη Σανγκάι, ο Γκασκέ ήταν στο "gold group" μαζί με τους Ναδάλ, Φερέρ και Τζόκοβιτς. Την 1η μέρα, αν και πήρε το 1ο σετ, ο Γάλλος ηττήθηκε 2-1 από τον Ναδάλ 3-6, 6-4, 6-4. Στη 2η αγωνιστική, ο Τζόκοβιτς που κατά γενική ομολογία παρουσιάστηκε λίγο αδιάφορος, έχασε με κάτω τα χέρια από τον Γκασκέ με 6-4, 6-2. Όλα θα παιζόντουσαν στον "τελικό" με τον Φερέρ για ένα εισιτήριο στους ημιτελικούς. Ο Ισπανός κατατρόπωσε τον άπειρο Γκασκέ 6-1, 6-1 όπου στη συνέχεια πολιορκήθηκε από τα ΜΜΕ της πατρίδας του. "Τι να πω. Ο Φερέρ είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος που μπορώ να αντιμετωπίσω. Καλύτερα να έπαιζα με τον Φέντερερ ή τον Ναδάλ, παρά με τον Φερέρ" τόνισε ο Ρισάρντ Γκασκέ και συνέχισε αναφερόμενος στο γεγονός πως τερμάτισε στην 8η θέση της παγκόσμιας κατάταξης: "Δεν πραγματοποίησα τον τελικό μου στόχο ακόμα αλλά, ναι. Είναι ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε. Δεν με νοιάζουν αυτοί που λένε ότι θα μπορούσα να είμαι ακόμα πιό ψηλά. Είναι τέλειο για μένα, για τους γονείς μου για τον προπονητή μου και όλους όσους βρίσκονται κοντά μου, ότι βρίσκομαι μέσα στους 10 καλύτερους τενίστες του κόσμου. Δεν είναι καθόλου εύκολο επίτευγμα αυτό" τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο Γκασκέ είναι θύμα της απίστευτης δημοσιότητας που είχε από μικρός, όταν ονομάστηκε "μελλοντικό Νο1" από τους συμπατριώτες του. Όπως ο Τιμ Χένμαν που δέχθηκε μεγάλη κριτική εξαιτίας από τους Βρετανούς λόγω του γεγονότος ότι δεν μπόρεσε να κατακτήσει ένα Wimbledon, έτσι και ο Γκασκέ ζει με την πίεση για έναν Grand Slam τίτλο. Οι Γάλλοι βλέπουν στο πρόσωπο του 21χρονου την ελπίδα για κατάκτηση ενός Grand Slam, του πρώτου μετά το 1983 όταν ο Γιάνικ Νόα κατέκτησε το Roland Garros. Ο πρώτος Γάλλος που κατέκτησε τίτλο Grand Slam ήταν ο Ζαν Μποροτρά το 1928 στην Αυστραλία.
"Παρά την μεγάλη δημοσιότητα και τα λεφτά, ποτέ δεν πήραν τα μυαλά του αέρα. Παρέμεινε σοβαρός και αφοσιωμένος στο στόχο του και στο τένις" δηλώνει ο πατέρας του, Φράνσις Γκασκέ.
Στην ηλικία των 16, ο Ρισάρντ Γκασκέ κατέκτησε το Wimbledon και το Roland Garros στην κατηγορία junior. Λίγο αργότερα στέφθηκε junior World Champion. Είναι μόλις 15 μέρες μικρότερος από τον Ράφαελ Ναδάλ και η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. "Η σύγκριση με τον Ναδάλ δεν ήταν πάντα εύκολα δεκτή αλλά έδινε ένα έξτρα κίνητρο στον Ρισάρντ να προσπαθεί περισσότερο" εξηγεί ο πατέρας του 21χρονου.
Πέρα από το προσωνύμιο "Baby Federer", τον Γκασκέ ακολουθεί ακόμα ένα παρατσούκλι. "Ο Μότσαρτ του γαλλικού τένις" τον αποκαλούσαν στην πατρίδα του και δεν είχαν άδικο. Η εκπληκτική τεχνική που έχει ο Ρισάρντ είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και ο ίδιος έχει έμμονη ιδέα με αυτό όπως εξηγεί και ο πατέρας του: "Έχει συνέχεια στο μυαλό του την τεχνική που χρησιμοποιεί στο παιχνίδι του και μερικές φορές, αυτό, τον κάνει πολύ σκληρό με τον εαυτό του. Πριν από λίγα χρόνια έπαιζε σε ένα χωμάτινο τουρνουά στη Νότια Αμερική όπου τον βιντεοσκοπούσα. Αργότερα, όταν βλέπαμε τους αγώνες στο βίντεο ήταν τόσο απογοητευμένος από μερικά χτυπήματα που έκανε, που δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τη μαγνητοσκόπηση".
Εν κατακλείδι, ο Γκασκέ έχει όλα τα απαραίτητα εφόδια ώστε να πραγματοποιήσει τον στόχο του που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση της κορυφής. Το μόνο που χρειάζεται να δουλέψει είναι η ψυχολογία του αγώνα καθώς πολλές φορές φαίνεται να απογοητεύεται από την τροπή ενός ματς με αποτέλεσμα να μην παρουσιάζεται όπως πρέπει. Έχει, αναμφίβολα, το καλύτερο backhand έχοντας μελετήσει τις κινήσεις του Ρότζερ Φέντερερ.
