Δεν υπήρχε αντίπαλος για τον Ράφαελ Ναδάλ στη φετινή χωμάτινη περίοδο καθώς ο Ισπανός σάρωσε σχεδόν τα πάντα στο πέρασμά του, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του 10ου Γαλλικού Όπεν στην καριέρα του! Αφιέρωμα στην τρελή κούρσα του Ράφα στο χώμα.
Στον απόηχο της θρυλικής κατάκτησης του δέκατου Roland Garros της καριέρας του, ο Ράφαελ Ναδάλ, απέσυρε την συμμετοχή του από το Queen’s. Για να συμβεί αυτό όμως, έπρεπε να κάνει μια σπουδαία χωμάτινη σεζόν, που δεν του άφηνε περιθώρια χωρίς να ξεκουραστεί, μετά από πέντε γεμάτα τουρνουά, έχοντας τέσσερις κατακτήσεις, βγάζοντας τον ανίκητο εαυτό του και πάλι στα γήπεδα.
Ο Ισπανός, ξεκίνησε το 2017 με νέο αέρα, και τον Κάρλος Μόγια στο τεχνικό επιτελείο του πια. Αυτό δεν άργησε να φανεί, καθώς στις πρώτες του συμμετοχές σε τουρνουά hard court γηπέδων, έδειξε για τα καλά τα σημάδια βελτίωσης του σε όλους τους τομείς, κάνοντας έτσι αισιόδοξους και τους fans του, ότι η περίοδος προσαρμογής μετά από τους τραυματισμούς του τελείωσε, και είναι έτοιμος πια, να κατατροπώσει και πάλι με τις εμφανίσεις του, τους αντιπάλους του στα courts.
Ο Ναδάλ, έπαιξε σε πέντε τουρνουά σε σκληρή επιφάνεια, έχοντας τρείς συμμετοχές σε τελικούς. Το ανησυχητικό για τον ίδιο όμως, ήταν πως ηττήθηκε και τις τρείς φορές. Δυο από τον Ρότζερ Φέντερερ (Australian Open, Miami Open), και μια από τον Αμερικανό Σάμ Κιούρει, στο 500ρι τουρνουά του Μεξικού.
Έτσι, αποχαιρέτησε προσωρινά τα hard courts, με πικρό τρόπο, αν και μόνο θετική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, η παρουσία του ταλαιπωρημένου από τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια Ράφα, στην αρχή της σεζόν.
Επόμενος σταθμός για αυτόν, η τεράστια αγάπη του… το χώμα. Εκεί, θέλοντας να κάνει την επιστροφή του στους τίτλους και τις πολύ καλές εμφανίσεις του, αλλά και να αποδείξει γιατί δικαίως έχει οριστεί ως ο Βασιλιάς του χώματος, έλαβε μέρος σε πέντε διοργανώσεις.
Το ταμείο του όμως, μόνο… μείον δεν βγήκε. Πραγματοποιώντας εκπληκτικές εμφανίσεις, έφτασε στην κατάκτηση τεσσάρων τίτλων, έχοντας τρομερά νούμερα, και μόλις μια ήττα σε σύνολο 24 αγώνων στην κόκκινη επιφάνεια.
Έτσι, έδειξε ακόμη μια φορά την άνοδο στην οποία βρίσκεται αγωνιστικά, με τον πλέον επιβλητικό και αδιάψευστο τρόπο.
Αυτές οι τρείς ήττες σε τελικούς στην αρχή της σεζόν, έμελλαν να είναι και οι τελευταίες του, ωσότου η λαίλαπα που ονομάζεται Ράφα Ναδάλ, να σταματήσει να γειώνει όποιον αντίπαλο βρίσκει μπροστά του, κάνοντας το 4/4 σε τελικούς στο χώμα.
Η αρχή γίνεται στο Masters 1000 του Μονακό. Έχοντας εννιά κατακτήσεις στο συγκεκριμένο τουρνουά, ψάχνει την πολυπόθητη δέκατη, ώστε να ολοκληρωθεί το σπουδαίο επίτευγμα του ‘’La Decima’’. Παίζοντας τρομερό τένις λοιπόν για μια ολόκληρη εβδομάδα, και σπέρνοντας τον φόβο και τον τρόμο στους αντιπάλους του, με τις απίστευτες εμφανίσεις του στο χώμα, θύμισε τον παλιό, καλό Ναδάλ, κατακτώντας τον τίτλο με σχετική άνεση, χάνοντας μόλις ένα set, στην πορεία του προς το τρόπαιο.
Μάλιστα, σε πέντε παιχνίδια, απώλεσε μόλις 28 games, κάνοντας την τρίτη καλύτερη επίδοσή του στο τουρνουά, ανά τα χρόνια.
Αποκλείοντας κατά σειρά τους Έντμουντ, Α.Ζβέρεφ, Σβάρτζμαν και Γκοφάν, σφράγισε το εισιτήριο του για τον τελικό, όπου και κατατρόπωσε την έκπληξη των αγώνων, Άλμπερτ Ράμος-Βινόλας, με 6-1,6-3.
Και ποιος να φανταζόταν, ότι την κατάκτηση αυτήν, θα ακολουθούσαν άλλα δυο ιστορικά ‘’La Decima’’ στην φετινή χωμάτινη περίοδο, που όμοιά τους δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία του αθλήματος.
Συνέχεια είχε το τουρνουά της Βαρκελώνης, όπου και εκεί ο Ράφα είχε εννιά κατακτήσεις, πριν το δεύτερο διαδοχικό ‘’La Decima’’ της φετινής σεζόν, γίνει γεγονός.
Έχοντας πλέον την αυτοπεποίθηση στα ύψη, και παίζοντας τένις βγαλμένο από τα πρώτα του χρόνια στα χωμάτινα courts, ο ‘’Matador’’, κάνει επίδειξη δύναμης στο 500ρι τουρνουά της Ισπανίας, κατακτώντας το με μεγάλη ευκολία, χωρίς μάλιστα να χάσει set.
Βγάζοντας νόκ-άουτ τους Ν.Σίλβα, Άντερσον, Τσούνγκ και Ζεμπάγιος, αλλά και νικώντας στον τελικό τον Τιμ, ο Ναδάλ γίνεται για άλλη μια φορά πρωταθλητής στο τουρνουά που λατρεύετε όσο κανείς, και κάνει το repeat εκεί, κατακτώντας τον 51ο τίτλο του σε χωμάτινο τουρνουά, στην πλούσια καριέρα του.
Με το 2/2 πια στις αποσκευές του στην χωμάτινη περίοδο, ο ταυρομάχος από την Μαγιόρκα, ταξιδεύει στην αγαπημένη του πόλη Μαδρίτη, λόγω της ανιδιοτελής αγάπης που έχει για το ποδόσφαιρο και την Ρεάλ Μαδρίτης, ώστε να αγωνιστεί στο 15ο(!) Madrid Open, τουρνουά της κατηγορίας Masters 1000.
Έχοντας στην πλάτη του τις δυο σερί ήττες στο τουρνουά της Μαδρίτης το 2015 και το 2016, και τις δυο φορές από τον Άντι Μάρει, το 2015 στον τελικό και το 2016 στον ημιτελικό, έρχεται στα χωμάτινα courts, με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία, για να επιστρέψει στους τίτλους και εκεί.
Η αποστολή του μόνο εύκολη δεν είναι όμως, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα πολύ δύσκολο ταμπλό, ο Ναδάλ πλέον πρέπει να δείξει γιατί η χρονιά του ανήκει ολοκληρωτικά, και να καταφέρει να κάνει την πορεία που του αρμόζει στην τρίτη συνεχόμενη διοργάνωση που διεξάγεται στην Ισπανία, ώστε να ολοκληρώσει αυτό το τρίπτυχο της επιτυχίας στα γήπεδα της πατρίδας του, μετά τις κατακτήσεις σε Μονακό και Βαρκελώνη.
Ο τεράστιος αυτός πρωταθλητής από το Μανακόρ, όχι μόνο δεν φοβήθηκε την ομολογουμένως δύσκολη κλήρωση που του έτυχε, αλλά κάνοντας διαστημικές εμφανίσεις, κατατρόπωσε έναν μετά τον άλλον τους επικίνδυνους αντιπάλους του, φτάνοντας στον τελικό με αντίπαλο τον Ντομινίκ Τιμ, τον οποίον και κέρδισε για δεύτερη σερί φορά σε τελικό, για να κατακτήσει τον πέμπτο τίτλο του στην Μαδρίτη.
Μεταξύ άλλων, έκανε επίδειξη δύναμης και με αντίπαλο τον Νόβακ Τζόκοβιτς στα ημιτελικά της διοργάνωσης, διασύροντάς τον με το επιβλητικό 6-2,6-4, χάνοντας set μόλις από τον Φάμπιο Φονίνι καθ’ όλη την διάρκεια του τουρνουά, στον δεύτερο γύρο αυτού.
Έχοντας τρείς συνεχόμενες κατακτήσεις σε τουρνουά στο χώμα, ο Ναδάλ, πηγαίνει με μια μεγάλη δόση αυτοπεποίθησης, στο τέλος της χωμάτινης περιόδου, έχοντας απομείνει μόλις το τελευταίο τουρνουά προετοιμασίας στην Ρώμη, πριν το μεγάλο κλείσιμο της σεζόν στα γήπεδα του Παρισιού, και το Roland Garros.
Η παράδοση της φετινής clay court season στα γήπεδα της Ρώμης και στο τουρνουά της σειράς Masters 1000 όμως, δεν συνεχίστηκε. Στην Ιταλία, ο Ναδάλ υπέστη την πρώτη και τελευταία ταυτόχρονα ήττα του την φετινή σεζόν στην αγαπημένη του επιφάνεια, στα προημιτελικά της διοργάνωσης, από τον Ντομινίκ Τιμ.
Ο Αυστριακός, παίζοντας τρομερό τένις, πέταξε έξω τον ‘’King of Clay’’, νικώντας τον με straight sets επιβλητική εμφάνιση, με τον Ναδάλ να δείχνει φυσιολογικά σημάδια κόπωσης, μετά από την γεμάτη χρονιά μέχρι στιγμής.
Έτσι, δεν κατάφερε να αποφύγει την τέταρτη συνεχόμενη ήττα στο τουρνουά της Ρώμης, πριν να κατακτήσει το τρόπαιο, με το τελευταίο τρόπαιο στα γήπεδα του Foro Italico, να είναι το 2013.
Βαδίζοντας πια στο τέλος της χωμάτινης σεζόν για το 2017, ο Ναδάλ φτάνει στο δεύτερο Grand Slam της χρονιάς, έχοντας κατακτήσει τρία από τα τέσσερα τουρνουά προετοιμασίας στα οποία αγωνίστηκε στο χώμα.
Όντας σε εξαιρετική φόρμα, ψάχνει εναγωνίως να τελειώσει την περίοδο ανομβρίας στην οποία βρισκόταν χωρίς Grand Slam τίτλο για τρία ολόκληρα χρόνια, και στο τέλμα αυτό που είχε φτάσει λόγω των πολλών και συνεχόμενων τραυματισμών, οι οποίοι τον είχαν αφήσει πίσω την τελευταία τριετία, από το 2014 οπότε και κέρδισε το τελευταίο του Γαλλικό Όπεν, μέχρι το 2017.
Ο Ναδάλ, έχοντας βρει τις ώρες ξεκούρασης που έψαχνε, μετά και τον πρόωρο αποκλεισμό του από τα γήπεδα της Ρώμης, ετοιμάζεται σκληρά για την μεγάλη επανεμφάνιση ως το τεράστιο φαβορί του Roland Garros.
Έχοντας αυτόν τον τίτλο να τον βαραίνει, δεν δυσκολεύτηκε να σηκώσει όλο το φορτίο του πολυνίκη του θεσμού και Βασιλιά του χώματος, και κάνοντας εμφανίσεις που θα ζήλευε ο καθένας, στα 31 του χρόνια, κατακτά το τρίτο συνεχόμενο ‘’La Decima’’, σημειώνοντας το πολυπόθητο ‘’treble’’ για φέτος.
Στα γήπεδα που έχει μεγαλουργήσει από το 2005 και έπειτα, και πιθανότατα στο τελευταίο Roland Garros υπό τις οδηγίες του αγαπημένου του θείου και προπονητή Τόνι Ναδάλ, ο ταυρομάχος, σπάει όλα τα ρεκόρ, κατακτώντας το τρόπαιο χάνοντας μόλις 35 games, και φυσικά δίχως να απολέσει set, πράγμα που είχε καταφέρει άλλες δυο φορές στο παρελθόν, το 2008 και το 2010.
Έτσι, φτάνει αισίως στις 389(!) νίκες στην κόκκινη επιφάνεια, έναντι μόλις 35 ηττών, κερδίζοντας τον 73ο τίτλο της ένδοξης καριέρας του, που αλλού, στα γήπεδα του Roland Garros, ταπεινώνοντας τον τίμιο Στάν Βαβρίνκα με το ευρύ 6-2, 6-3, 6-1 στον τελικό, και κατακτώντας τα τρία τελευταία sets, από τα 19 συνεχόμενα στο τουρνουά.
Ο αειθαλής Ισπανός, δείχνει ακόμη και τώρα πως είναι έτοιμος για μεγάλα πράγματα, και έχοντας πλέον το στέμμα του πρωταθλητή για 15η φορά σε Grand Slam διοργάνωση, οδεύει για μια ονειρική σεζόν, στην οποία ήδη μετρά επτά τελικούς, και τέσσερις κατακτήσεις τροπαίων, μεταξύ αυτών και ενός Major.
Έχοντας πάει περίφημα στα χωμάτινα courts, ο Ναδάλ πλέον Νο2 της παγκόσμιας κατάταξης, οδεύει στην επανεμφάνισή του στα γήπεδα του Wimbledon, έχοντας οιωνούς για μια πολύ καλή πορεία στα γήπεδα του All England Club, δείχνοντας πως η ψυχή και η θέληση του μαχητή από την Ισπανία, δεν μπορεί να συγκριθεί με κανενός άλλου παίκτη στο Tour, ακόμα και διανύοντας τα 31 χρόνια της ζωής του.
Δημήτρης Χαλιάπας
