2004-2014. Η καλύτερη δεκαετία στην ιστορία του τένις. Η δεκαετία, που η ταυτόχρονη παρουσία κάποιων τεράστιων παικτών, απογείωσε το άθλημα, κάνοντάς το ευρέως διαδεδομένο σε πλατιές μάζες φιλάθλων. Ρότζερ Φέντερερ και Ράφαελ Ναδάλ, κλείνουν 10 χρόνια απ’την πρώτη αναμέτρηση του σπουδαιότερου rivalry των courts!
Αυτά τα χρυσά χρόνια για το τένις, πέρασαν από τα court κάποιοι πραγματικά πολύ μεγάλοι τενίστες. O Τζόκοβιτς, ο Μάρεϊ, ο Χιούιτ, ο Σάφιν, ο Ντελ Πότρο, ο Βαβρίνκα, ο Ρόντικ, ο Ναλμπαντιάν και τόσοι άλλοι. Όλοι έγραψαν και ευτυχώς οι περισσότεροι συνεχίζουν και γράφουν ολόλαμπρες σελίδες στη βίβλο του αθλήματος.
Ποιος όμως μπορεί να διαφωνήσει, για το ποιοι αποτελούν τους δύο μεγαλύτερους πρεσβευτές, τους δύο μεγαλύτερους ηγήτορες και πρωτοστάτες σε αυτήν την εκτόξευση του τένις, τα τελευταία δέκα χρόνια? Ποια άλλη απάντηση μπορεί να δοθεί σε αυτό το ερώτημα, εκτός από την προφανή.
Χωρίς καμιά αμφιβολία, ο Ρότζερ Φέντερερ και ο Ραφαέλ Ναδάλ και ο ανεπανάληπτος ανταγωνισμός τους!
Ένα rivalry, που ξεκίνησε 10 χρόνια πριν, το 2004 στο Μαϊάμι και μέσα από τις 33 αναμετρήσεις που ακολούθησαν ως σήμερα, ανέδειξε αυτή τους την κόντρα, ως τη μεγαλύτερη που είδαμε ποτέ στο τένις.
Τι είναι όμως αυτό που οδήγησε ειδικούς και μη, να χαρακτηρίσουν αυτόν το συγκεκριμένο ανταγωνισμό, μεταξύ Φέντερερ-Ναδάλ, ως τον κορυφαίο της ιστορίας? Πως γίνεται λένε πολλοί, να είναι το κορυφαίο rivalry το συγκεκριμένο, από τη στιγμή την οποία η κυριαρχία του Ναδάλ στις νίκες έναντι του Φέντερερ, είναι εμφανής και αδιαμφισβήτητη?
Στην ιστορία του αθλητισμού διαχρονικά, έχουν υπάρξει πολλά rivalries μεταξύ τεράστιων αθλητών, που οι προσωπικές τους μονομαχίες έμειναν για πάντα αποτυπωμένες στις μνήμες του κόσμου και απέκτησαν με το πέρασμα του χρόνου μια μυθική υπόσταση. Αξέχαστες θα μείνουν στην πυγμαχία, οι μάχες του Μοχάμεντ Άλι με τον Τζο Φρέϊζερ, ή οι επικές μονομαχίες του Λάρι Μπέρντ με τον Μάτζικ Τζόνσον τη δεκαετία του ’80 στο NBA. Στο τένις, ποιος θα σβήσει από το μυαλό του, τον τρομακτικό ανταγωνισμό που είχαν επί 13 χρόνια περίπου, η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα με την Κρις Έβερτ, σε αγώνες όπου οι περισσότεροι έκριναν τίτλους σε τελικούς Grand Slam?
Έχουν περάσει κοντά στα 35 χρόνια , από τότε που μονομαχούσαν στα court, o Μπιορν Μποργκ με τον Τζον Μάκενρο και κανείς δε ξεχνάει ποτέ αυτό το rivalry, του πάντα μειλίχιου και ψυχρού Σουηδού, με τον εκρηκτικό και πάντα «στο κόκκινο» Αμερικανό. Τη δεκαετία του ’90 είχαμε, το κατά τη γνώμη μου, 2ο μεγαλύτερο rivalry που υπήρξε ποτέ στο τένις, μεταξύ του Mr serve and volley Πιτ Σάμπρας, με τον κυρίαρχο της baseline Άντρε Άγκασι.
Σε αυτά τα λίγα παραδείγματα κάποιων επικών rivalries που έμειναν στην ιστορία, παρατηρούμε ότι εκτός από την ανυπολόγιστη αξία των αθλητών ατομικά, ο ανταγωνισμός τους με τον «αιώνιο αντίπαλό» τους, απέκτησε διαχρονική μορφή, για το διαφορετικό στυλ παιχνιδιού τους, την εντελώς ξεχωριστή παρουσία του καθενός, μια διαφορετικότητα που λειτουργούσε ως συμπλήρωμα του ενός για τον άλλο.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση των δύο αιωνίων αντιπάλων του τένις, Ρότζερ Φέντερερ-Ραφαέλ Ναδάλ.
Όταν στέκονται απέναντι στο court, έχουμε τη σύγκρουση του κορυφαίου τενίστα όλων των εποχών, με το μεγαλύτερο μαχητή-αθλητή που εμφανίστηκε ποτέ σε γήπεδο του τένις. Από τη μία πλευρά του φιλέ υπάρχει ο μαέστρος, ο καλλιτέχνης, ο μάγος, ο βασιλιάς Ρότζερ, ενώ από την άλλη υπάρχει ο αγωνιστής, ο ταύρος, ο ακατάβλητος, ο ατσάλινος Ράφα. Παρουσιάζουν ένα τόσο διαφορετικό είδος τένις, έχουν μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι τους, αλλά θαρρείς, πως δεν μπορεί να υπάρχει ο ένας χωρίς την ύπαρξη του άλλου. Σου δίνουν την αίσθηση, ότι ο ένας, έχει σε ύψιστο βαθμό αυτό που δε διαθέτει ο άλλος στο ίδιο μέγεθος, αλλά θα ήθελε πολύ να διαθέτει….Δύο τόσο ξεχωριστές αλλά χαρισματικές προσωπικότητες, που λειτουργούν σαν αναπόσπαστα κομμάτια ενός αριστουργηματικού παζλ,, που βγαίνει όταν αναμετρώνται μεταξύ τους
Όσο και αν ακούγεται αντιφατικό, η ύπαρξη του ενός, λειτούργησε για τον άλλο και «κόλαση» και «παράδεισος». Θεωρητικά, αν δεν υπήρχε ο Ναδάλ, ο Φέντερερ μπορεί να είχε φτάσει τώρα και στις 25 κατακτήσεις Grand Slam, αλλά και ο Ναδάλ, αν δεν υπήρχε ο Φέντερερ, μπορεί να είχε κατακτήσει τον τίτλο του κορυφαίου όλων των εποχών. Αυτά όμως είναι θεωρητικά.
Γιατί πρακτικά η ύπαρξη του ενός, αποτέλεσε για τον άλλο το εφαλτήριο, την πηγή έμπνευσης, για ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση του παιχνιδιού του και για την όσο μεγαλύτερη παραμονή του στο tour. Και αυτό το τελευταίο, είναι αυτό που θέλουμε περισσότερο εμείς οι θεατές…..
Ξέρουν και οι ίδιοι ότι ο ανταγωνισμός τους είναι μοναδικός. Οι, κατά καιρούς, εκατέρωθεν δηλώσεις του ενός για την αξία του άλλου, είναι γεμάτες ειλικρίνεια. Ο αμφίπλευρος σεβασμός τους είναι κυριολεκτικός. Ο Φέντερερ έχει δηλώσει ευθαρσώς ότι: «ο αντίπαλός μου είναι ο Ναδάλ», ενώ ο Ράφα έχει πει: «όποιος πιστεύει ότι ξέρω καλύτερο τένις από τον Φέντερερ, μάλλον δεν ξέρει και πολλά πράγματα από τένις….». Αναγνώριση και σεβασμός σε όλο του το μεγαλείο!
Και οι κερδισμένοι από αυτό το επικό rivalry? Μα ποιοι άλλοι από τους φιλάθλους και το ίδιο το τένις. Τους φιλάθλους, που έχουν δει να εκτυλίσσεται από αυτούς τους δύο υπερπαίκτες, το ωραιότερο ματς τένις όλων των εποχών, ο τελικός του Wimbledon του 2008. Ένας αγώνας που η ποιότητά του, μάλλον δεν ανήκε σε αυτόν τον πλανήτη…..Πόσες και πόσες αναμετρήσεις μεταξύ του Ρότζερ και του Ράφα, δεν έκριναν Major ή Masters τίτλους? Πόσες αμέτρητες φορές, το πλήθος δεν έμεινε εκστασιασμένο, από το κάτι …πάνω από τένις, που μας έχουν προσφέρει απλόχερα αυτοί οι δύο θρύλοι? Τι ποσότητα αδρεναλίνης έχουν εκτοξεύσει σε όλους, κάποιοι αξέχαστοι αγώνες τους?
Όταν βγαίνουν στο court αντιμέτωποι, ο Ράφα και ο Ρότζερ , πάντα σε όλους πλανάται μια μαγεία, ένα γοητευτικό μυστήριο, μια αδιόρατη έλξη. Σα να περιμένεις ότι θα απολαύσεις πάντα κάτι καινούργιο, που θα σε συναρπάσει και θα σε εξιτάρει. Η χημεία που βγάζει η αντιπαλότητά τους, λειτουργεί σαν εκρηκτικός μηχανισμός για τους νευρώνες των αισθητηρίων μας….
Ρότζερ Φέντερερ και Ραφαέλ Ναδάλ. Οι άνθρωποι που ο ανταγωνισμός τους, απογείωσε σε άλλα επίπεδα το τένις Είμαστε πολύ τυχεροί που βιώνουμε ακόμα την εποχή της λάμψης τους και του μαγευτικού τους rivalry, που έφερε εκατομμύρια νέους φίλους στο άθλημα και για αυτό θα είμαστε πάντα ευγνώμονες!
ROGER FEDERER VS RAFA NADAL: ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ RIVALRY ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ!!
Μάνος Παπαδάκης – m.papadakis@tennis24.gr