Παρακολουθώντας από πολύ κοντά τις δύο πρώτες μέρες του Status Athens Open, η εντύπωση που μου δημιουργήθηκε ήταν εξαιρετική. Η διοργάνωση, προς το παρόν, δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα μεγαλύτερα τουρνουά που γίνονται σε πιο έμπειρες χώρες του εξωτερικού και σε περίπτωση που όλα εξελιχθούν ομαλά και στον ίδιο ρυθμό, θεωρώ βέβαιο ότι του χρόνου τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα και σεζόν με τη σεζόν το τουρνουά ολοένα και θα μεγαλώνει… προσφέροντας, επιτέλους, στη χώρα μας μια μεγάλη τενιστική διοργάνωση.
Και μόνο που κάθεσαι στο κεντρικό court και βλέπεις τους τενίστες να μάχονται στη σκιά που δημιουργούν οι "Στήλοι του Ολυμπίου Διός" είναι κάτι το ανεκτίμητο. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, οι ξένοι παίκτες με τους οποίους συνομίλησα είχαν να πουν έναν καλό λόγο για το Status Athens Open και για τη φιλοξενία των διοργανωτών και της Πόλης των Αθηνών.
Όσοι με γνωρίζεται, ξέρετε ότι πολύ δύσκολα λέω καλό λόγο… Όχι γιατί είμαι κατσούφης και μουτζούφλης αλλά γιατί είμαι απαιτητικός. Οι όποιες απαιτήσεις και αμφιβολίες είχα πριν το τουρνουά, εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού ζώντας από κοντά τις δύο μέρες των προκριματικών. Τονίζω το "προς το παρών" γιατί οι απαιτήσεις αυξάνονται μέρα με τη μέρα και σίγουρα τα προκριματικά δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα αν και ο κόσμος που κατηφόρισε προς τον Όμιλο ήταν πέρα από κάθε προσδοκία και δικιά μου και των διοργανωτών.
Μοναδικό μελανό σημείο η έλλειψη δημοσιογραφικών θεωρείων. Ελπίζω να γίνει πρόβλεψη μπαίνοντας στο κυρίως μενού της διοργάνωσης γιατί ήταν πραγματικά, αδιανόητο, να στριμωχνώμαστε με τους θεατές στη μια πλευρά της κερκίδας και η απέναντι να είναι άδεια γιατί, λέει, είναι για τις προσκλήσεις και για τους VIP. Εμείς δεν πάμε εκεί μόνο να απολαύσουμε tennis αλλά, πρώτα απ’όλα, για να δουλέψουμε και σίγουρα οι συνθήκες δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές.
Μαρίνος Ταχτσίδης – tachtsidis@tennis24.gr
