Και τι δεν του έχουν προσάψει. Ότι συνεχίζει από ματαιοδοξία. Ότι επιμένει από φιλαυτία. Ότι διακατέχεται από εγωκεντρισμό. Ότι αρνείται να παραδεχθεί ότι γέρασε. Τόσος σαρκασμός, τόση ειρωνεία. Σε ποιον; Στον Ρότζερ Φέντερερ!
Στον άνθρωπο, που εδώ και τόσα χρόνια και με τέτοια παροιμιώδη διάρκεια, πήρε από το χέρι το τένις και με το μεγαλοφυές του ταλέντο, το ανήγαγε σε καλλιτεχνική δημιουργία.
Στον άνθρωπο, που οι μαγικές του εμπνεύσεις και η αριστουργηματική εκτέλεση των κτυπημάτων, μοιάζουν να έχουν βγει από αναγεννησιακό πίνακα. Στον άνθρωπο, που με το αριστοκρατικό του στυλ, χωρίς όμως ίχνος υπεροψίας, δίνει μια μοναδική αίγλη στο ίδιο το άθλημα. Στον άνθρωπο, που η τόσο εκτυφλωτική και χαρισματική του αύρα, τον έχουν καταστήσει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες και λατρευτές προσωπικότητες του πλανήτη γενικά και όχι μόνο στον αθλητισμό.
Πώς να μην προβληματίζεσαι? Πώς να μη σου δημιουργούνται κάποιες εύλογες απορίες?
Πως γίνεται, αυτό το φαινόμενο του παγκόσμιου αθλητισμού, αυτό το λαμπερό κόσμημα των court, κάποιοι να το χλευάζουν, να το λοιδορούν, προτρέποντάς το να εγκαταλείψει το συντομότερο τα γήπεδα? Πως γίνεται, να αγαπάς πραγματικά το τένις, με ανιδιοτέλεια και να απαξιώνεις με τόση ευκολία, τον μεγαλύτερο παίκτη όλων των εποχών? Πόση εμπάθεια ή ασχετοσύνη, μπορεί να κρύβεται στις μειωτικές κρίσεις και στα….εμπεριστατωμένα σχόλια κάποιων, όταν αναφέρονται στον Φέντερερ, στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης? Πως να μη γελάσεις, όταν με….νηπιακού επιπέδου επιχειρήματα, γίνεται προσπάθεια από μερικούς, να κατεβάσουν από το θρόνο του, τον διαχρονικό βασιλιά του αθλήματος?
Τι να σχολιάσεις, όταν κάποια πιο…φιλοσοφημένα μυαλά, μέσα από το…απέραντο εύρος των τενιστικών τους γνώσεων, προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Φέντερερ είναι μάλλον…υπερεκτιμημένος! Τι κι αν είναι κάτοχος 17 Grand Slam, τι κι αν έχει παραμείνει στο Νο 1 του κόσμου για 302 εβδομάδες, τι κι αν έχει 78 τίτλους καριέρας, τι κι αν έχει καταρρίψει τόσα και τόσα ρεκόρ! Σύμφωνα με την άποψή τους, όλα αυτά τα πέτυχε σε μια περίοδο που ο ανταγωνισμός ήταν ανύπαρκτος και έπαιζε μόνος του….!
Μα βέβαια….Την… αρχαία εποχή που μεγαλουργούσε ο Φέντερερ, οι αντίπαλοί του ήταν τυχαίοι ερασιτέχνες, οι ρακέτες ήταν ξύλινες και δε μπόρεσε να κατακτήσει κανέναν τίτλο, ανταγωνιζόμενος με τα ιερά τέρατα της σύγχρονης εποχής, όπως ο Ναδάλ, ο Τζόκοβιτς, ο Μάρεί….
Ο άκρατος φανατισμός και ο τυφλός οπαδισμός σε όλο τους το μεγαλείο! Η πλήρης άγνοια του αντικειμένου και η παντελής έλλειψη αθλητικής παιδείας, σε…θριαμβευτικές στιγμές! Μηδενικός σεβασμός σε ένα μύθο….
Το ευχάριστο τουλάχιστον είναι, ότι αυτές οι νοσηρές περιπτώσεις, αποτελούν μια ισχνή μειοψηφία. Η μεγάλη μάζα των πραγματικών φίλων του τένις, αποτελείται από ανθρώπους που έχουν υγιή και διαυγή σκέψη. Έχουν το καθαρό μυαλό να κατανοήσουν, τι σημαίνει το όνομα του Ρότζερ Φέντερερ για το άθλημα που αγαπούν.
Ανεξάρτητα αν τον υποστηρίζουν ή όχι, θέλουν να τον βλέπουν να αγωνίζεται όσο γίνεται για περισσότερα χρόνια. Έχουν επίγνωση, τι έχει προσφέρει αυτός ο κολοσσιαίος αθλητής, τόσα χρόνια στα court όλης της Γης. Γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η καταλυτική του παρουσία αποτέλεσε το εφαλτήριο, για την εισροή εκατομμυρίων νέων φίλων στο μαγικό κόσμο του τένις!
Ο Ρότζερ ευτυχώς δείχνει, ότι έχει ασίγαστη την επιθυμία και την όρεξη για να βρίσκεται κοντά μας, για αρκετό χρόνο ακόμα. Μπορεί αυτό να…στεναχωρεί τους λίγους, αλλά γεμίζει με απέραντη ικανοποίηση τη συντριπτική πλειονότητα των φιλάθλων. Του αρέσει, το διασκεδάζει, το ζει.
Δε χρειάζεται και δεν έχει ανάγκη, να αποδείξει το οτιδήποτε. Αν κάποιος χρειάζεται και θέλει κάτι, αυτοί είμαστε εμείς. Τι θέλουμε? Μα να παραμείνει όσο το δυνατόν για περισσότερο καιρό μαζί μας και να συνεχίσει να μας γοητεύει με την τενιστική μαγεία του, που πηγάζει μέσα από την ασύλληπτη ιδιοφυία του!
Και ευτυχώς για όλους μας, ο Ρότζερ είναι ακόμα εδώ…!!
Μάνος Παπαδάκης – m.papadakis@tennis24.gr