Στην έρημο της Καλιφόρνια, ολοκληρώθηκε το πρώτο χρονικά τουρνουά ATP World Tour Masters 1000 της φετινής σεζόν, το θρυλικό Indian Wells. Ένα τουρνουά που οι ίδιοι οι τενίστες, το κατατάσσουν ένα σκαλοπάτι κάτω από τα Grand Slam , γεγονός που φανερώνει την αίγλη της συγκεκριμένης διοργάνωσης!
Όλα τα μεγάλα ονόματα του ανδρικού tour ήταν συγκεντρωμένα. 12 μέρες γεμάτες ωραίο τένις, σπουδαίες μάχες, αλλά στον τελικό, δεν ξέρω πόσοι είναι αυτοί που θα πίστευαν, ότι στην παρούσα χρονική περίοδο, δεν θα έφταναν οι δύο «συνήθεις ύποπτοι» των τελευταίων αρκετών μηνών, ο Νόβακ Τζόκοβιτς και ο Ρότζερ Φέντερερ. Όπερ και εγένετο.
Το Νο1 και το Νο2 της παγκόσμιας κατάταξης που κατέχουν εδώ και πολύ καιρό αυτοί οι δύο υπεραθλητές, αντικατοπτρίζει πλήρως και επακριβώς, την κατάσταση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στο παγκόσμιο τένις. Είναι οι καλύτεροι παίκτες του πλανήτη και το επίπεδο του παιχνιδιού τους δείχνει αυτό το διάστημα, να έχει ξεφύγει από τους υπόλοιπους.
Όταν οι συναντήσεις μεταξύ τους αποτελούν την αντιπαράθεση, της απόλυτης τενιστικής μηχανής που εκφράζει ο Νόλε, με το ελκυστικότερο στυλ τένις που έχουν δει ποτέ ανθρώπινα μάτια που εκφράζει ο Ρότζερ, είναι λογικό ότι η πραγματοποίηση αυτών των συναντήσεων, δε μπορεί παρά να αποτελεί την ύψιστη προσδοκία για τους πραγματικούς θιασώτες του αθλήματος.
Η παρουσία τους στο φετινό Indian Wells, μέχρι και τον μεγάλο τελικό, θα λέγαμε ότι ήταν σχεδόν κυριαρχική και ολοκληρωτική. Ουσιαστικά δεν πιέστηκαν σε κανέναν αγώνα τους, τελειώνοντας με straight sets νίκες έως και τους ημιτελικούς. Σα να φαινόταν, ότι σετ θα μπορούσαν να χάσουν, μόνο ο ένας από τον άλλο….
Ο μεγάλος τελικός στην Καλιφόρνια, που ήταν συνάμα και το 38ο επεισόδιο του μυθικού τους rivalry, μπορούμε να πούμε ότι παρουσίαζε και μια ιδιαιτερότητα. Στα δύο προηγούμενα ραντεβού τους, στον ημιτελικό πέρυσι στη Σανγκάη και στον τελικό φέτος στο Ντουμπάι, είχαμε δύο καταλυτικές νίκες του Φέντερερ, που με σχεδόν καταιγιστικό τρόπο, είχε επικρατήσει κατά κράτος του μεγάλου αντιπάλου του.
Δύο σπουδαίες νίκες του Ελβετού, που ήρθαν με το δικό του μοναδικό τρόπο. Με φουλ επιθετικό παιχνίδι, ξεδιπλώνοντας με ιδιοφυή τρόπο την απειράριθμη ποικιλία επινοήσεων που διαθέτει. Ήταν εμφανές ότι σε εκείνα τα παιχνίδια, ο Τζόκοβιτς είχε φανεί μπλοκαρισμένος, μη βρίσκοντας λύσεις στις συνεχείς αλλαγές ρυθμού που του επέβαλλε ο Φέντερερ. Οι δύο συνεχείς θρίαμβοι του μαέστρου έναντι του μεγάλου αντιζήλου του και με τον παρεμφερή τρόπο που είχαν έρθει, είχαν αρχίσει να δημιουργούν ίσως ένα status quo στην αντιπαλότητά τους.
Η ιδιαιτερότητα λοιπόν στον τελικό της Κυριακής, ήταν να αποτάξει ο Σέρβος από πάνω του αυτές τις δύο καθαρές ήττες, που είχαν αρχίσει να δημιουργούν αμφιβολίες στον ίδιο κυρίως και έδειχναν ότι ο Βασιλιάς, είχε βρει τη μανιέρα να χτυπάει το παντοδύναμο παιχνίδι του. Και ας μη γελιόμαστε. Αυτήν την εποχή, νομίζω ότι ο Τζόκοβιτς «δεν μπορεί» να χάσει από άλλον παίκτη, εκτός από τον Φέντερερ…..
Έπρεπε να βρει τον τρόπο να επιβάλλει το δικό του παιχνίδι, για να φέρει στα μέτρα του τον τελικό. Και το δικό του παιχνίδι, δεν είναι άλλο από την κράτημα της μπάλας στο χώρο της baseline. Ο Νόλε δεν είναι απλά ένας μεγάλος baseliner, αλλά αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους της ιστορίας. Και θα τολμούσα να πω, εάν συνεχίσει με αυτούς τους ρυθμούς και αυτήν τη σταθερότητα, να καταστεί σύντομα ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών από τη γραμμή βάσης!
Με αυτό τον τρόπο έπρεπε να χτυπήσει τον Φέντερερ, με βαθιές μπάλες που δεν θα επέτρεπαν στο μεγάλο Ελβετό να ανεβαίνει συχνά στο φιλέ και να παίρνει πρωτοβουλία στις επιθέσεις. Από την αρχή του τελικού, ήθελε να «προλάβει» να εφαρμόσει τη δική του στρατηγική στο γήπεδο, πριν αρχίσουν οι επιθέσεις κατά κύματα του μαέστρου, που τόσο τον είχαν πλήξει στα δύο προηγούμενα ραντεβού τους.
Αλλά γι’αυτό το λόγο ο τεράστιος Σέρβος τενίστας, είναι το Νο1 στον κόσμο. Γιατί ότι ακριβώς είχε σχεδιάσει, το εφάρμοσε πιστά στο court. Από το ξεκίνημα του αγώνα, φάνηκε ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Ο Τζόκοβιτς με συμπαγές και πλήρες παιχνίδι, εξαπέλυε συνεχώς βαθιά ground strokes, που κρατούσαν πολύ πίσω τον Φέντερερ και του έδιναν ελάχιστες αφορμές να ανέβει ψηλά.
Παράλληλα, κούραζε τον Ελβετό η αδιάκοπη προσπάθεια να επιστρέφει πολλές φορές, από τη μία side line στην άλλη, τις άψογα τοποθετημένες μπάλες του Σέρβου. Μια κούραση, που μετά από καιρό εμφανίστηκε στο παιχνίδι του Φέντερερ στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, μετά και την υπερπροσπάθεια που κατέβαλλε να κερδίσει το 2ο σετ.
Οι στιγμές μαγείας δεν έλειψαν και πάλι από το παιχνίδι του Ελβετού καλλιτέχνη, αλλά αυτήν τη φορά ήταν σαφώς λιγότερες και συνολικά έκανε μάλλον ένα μέτριο παιχνίδι, με γνώμονα τα απίθανα πράγματα που μας έχει παρουσιάσει το τελευταίο διάστημα.
Ο Τζόκοβιτς φάνηκε πιο φρέσκος, πιο έτοιμος, πιο σίγουρος για την τελική επικράτηση και ο θρίαμβός του κρίνεται πέρα ως πέρα δίκαιος. Ήταν καλύτερος και πρόσθεσε πανάξια τον 21ο τίτλο Masters στην λαμπρή τροπαιοθήκη του.
Το Indian Wells, το οποίο κατέκτησε για 4η φορά στην καριέρα του, ισοφαρίζοντας τις κατακτήσεις του Φέντερερ στο συγκεκριμένο τουρνουά, φαίνεται ότι του ταιριάζει απόλυτα. Η, μέτριας ταχύτητας για hard court, επιφάνεια του Καλιφορνέζικου Masters, δείχνει να «κουμπώνει» ιδανικά στο παιχνίδι του Σέρβου superstar. Χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε, ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει είδος επιφάνειας που να δυσκολεύει τον Τζόκοβιτς….Η προσαρμοστικότητά του σε όλες τις συνθήκες, μπορεί να χαρακτηριστεί παροιμιώδης!
Η εδραίωση του Νόλε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης φυσικά συνεχίζεται και σε τρεις εβδομάδες θα ξεπεράσει στην έκτη θέση όλων των εποχών, στις εβδομάδες παραμονής στο Νο1 του κόσμου, έναν από τους διαχρονικούς του αντιπάλους, τον Ραφαέλ Ναδάλ. Και εξακολουθεί να δείχνει ασταμάτητος….
Οι τρεις πρώτοι μήνες του 2015 και τα αποτελέσματα που έχουν προκύψει ως τώρα, δείχνουν να αποτελούν μια συνέχεια του δεύτερου εξαμήνου του 2014. Με την έννοια, ότι Τζόκοβιτς και Φέντερερ, με το εκπληκτικό και συνεπές παιχνίδι που παρουσιάζουν σχεδόν σε όλα τα τουρνουά που συμμετέχουν, φαντάζουν μόνιμα οι men to beat για όλους τους υπόλοιπους τενίστες.
Μετά το Indian Wells ακολουθεί το hard court Masters στο Μαϊάμι. Ένα τουρνουά που, προσωπικά εξεπλάγην, παρακάμπτει ο Φέντερερ και ο Τζόκοβιτς θα επιχειρήσει να κατακτήσει, επιτυγχάνοντας όπως και πέρυσι άλλο ένα απίθανο double στα Masters της Αμερικανικής ηπείρου.
Θεωρητικά και παίρνοντας ως δεδομένο τη δική του δαιμονιώδη κατάσταση, την απουσία του Φέντερερ και χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κάποιος άλλος παίκτης να βρίσκεται στο δικό του επίπεδο, ο τεράστιος Νόβακ Τζόκοβιτς δείχνει το ακλόνητο φαβορί για άλλον ένα μεγάλο τίτλο!
Αυτά όλα βέβαια βρίσκονται στη θεωρία και στη λογική. Μένει να αποδειχθούν και στην πράξη.
Ίδωμεν……
Μάνος Παπαδάκης – m.papadakis@tennis24.gr
