Προσπαθείς να συγκεντρωθείς, να σκεφτείς, να αποτυπώσεις, μέσω του ψυχρού πληκτρολογίου ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, τι είδες, τι έζησες, τι ένιωσες, από το μαγικό υπερθέαμα που πρόσφεραν απλόχερα σε όλους μας , ο Νόβακ Τζόκοβιτς και ο Ρότζερ Φέντερερ, στον μεγαλειώδη τελικό του Wimbledon την παρασμένη Κυριακή.
Και είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Γιατί αισθάνεσαι, παρότι έχουν περάσει κάποιες ώρες από το τέλος αυτού του ιστορικού αγώνα και θα έπρεπε να έχει καταλαγιάσει κάπως ο αχός αυτής της τιτάνιας μάχης, ότι τα συναισθήματα συνεχίζουν να σε κυριεύουν και ακόμα αναρωτιέσαι, αν αυτό που θαύμασες ήταν αληθινό ή εικονική πραγματικότητα….
Όσοι αγαπήσαμε πραγματικά τον αθλητισμό από μικρά παιδιά, δεν το μετανιώσαμε ποτέ και τέτοιες συγκλονιστικές παραστάσεις, όπως αυτή που εκτυλίχθηκε στο Λονδίνο, έρχονται να δικαιώσουν απόλυτα την επιλογή μας!
Στον «μυσταγωγικό ναό» του παγκόσμιου τένις, στο Centre Court του Wimbledon, ο Ρότζερ Φέντερερ και ο Νόβακ Τζόκοβιτς, μπήκαν μέσα αποφασισμένοι να απογειώσουν πέρα από τη φαντασία, αυτό το υπέροχο και μοναδικό άθλημα που λέγεται τένις. Και το κατάφεραν! Εκτόξευσαν το τένις πολύ ψηλά, παίρνοντας μαζί τους σε αυτό το ονειρικό ταξίδι ως συνεπιβάτες και όλους εμάς, που για τέσσερις ώρες παρακολουθούσαμε εκστασιασμένοι όλα αυτά που συνέβαιναν στον αγωνιστικό χώρο!
Τα είδαμε όλα, γιατί τα έκαναν όλα. Στο χορτάρι του μεγαλύτερου τουρνουά του κόσμου, παρουσιάστηκαν στο μέγιστο βαθμό από τους δύο υπεραθλητές, τενιστική ποιότητα, σιδερένια θέληση, πνευματική οξυδέρκεια, σωματική δύναμη, ασίγαστο πάθος, κατάθεση ψυχής.
Ήθελαν πολύ αυτόν τον τίτλο και το έδειχναν σε κάθε στιγμή.
Υπάρχει το κλασικό αμερικανικό ρητό που λέει, «the winner takes it all”. Στο συγκεκριμένο αγώνα όμως, με αυτά που μας χάρισαν ο Νόλε και ο Ρότζερ, η μοίρα ήθελε να σταθεί όσο πιο δίκαιη μπορούσε. Το τρόπαιο θα το έπαιρνε ένας υποχρεωτικά και αυτός ήταν στις λεπτομέρειες ο Τζόκοβιτς, αλλά τη δόξα τη μοιράστηκαν εξίσου οι δύο μονομάχοι, γιατί μαζί πρόσφεραν αυτήν την τενιστική πανδαισία!
Ο Νόβακ Τζόκοβιτς. Ο μεγάλος θριαμβευτής του φετινού Wimbledon. Η απόλυτη τενιστική μηχανή, ο παίκτης που διαθέτει τα πάντα, που μοιάζει ώρες- ώρες σαν τη Λερναία Ύδρα, που όσο και να νομίζεις ότι τον κατέβαλλες, θα βρει πάντα τον τρόπο να αναγεννηθεί. Δεν ανήκει μόνο στους κορυφαίους της ιστορίας, αλλά το όνομά του έχει μπει πια στην τενιστική βίβλο των θρύλων.
Αυτός ο εκπληκτικός τενίστας, είναι κάτοχος ήδη 7 Grand Slam, έχει κερδίσει σχεδόν τα πάντα στην καριέρα του, αλλά αυτός ο τελικός γνωρίζει, ότι ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβος της τενιστικής του ζωής. Το έδειξε αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, όταν ξέσπασε σε δάκρυα, το δήλωσε περίτρανα και στις δηλώσεις του αργότερα ότι, «ναι, έχω παίξει σε μεγάλους και αξέχαστους αγώνες στην καριέρα μου, αλλά αυτό ήταν το κορυφαίο ματς που έχω δώσει στη ζωή μου». Ο λόγος νομίζω είναι προφανής….
Κέρδισε μέσα στο βασίλειό του, τον πιο επιτυχημένο παίκτη της ιστορίας του Wimbledon, τον ανυπέρβλητο Ρότζερ Φέντερερ.
Ο Ρότζερ Φέντερερ. Ο μεγάλος ηττημένος αυτού του επικού τελικού. Ηττημένος όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα, αλλά και απόλυτα δοξασμένος από όλο τον αθλητικό πλανήτη, για το τρομακτικό επίπεδο τένις που παρουσίασε για άλλη μια φορά. Με τις ασύλληπτες μαεστρικές του εμπνεύσεις και τη μεγαλοφυή εκτέλεση όλων των χτυπημάτων με τον τρόπο που διαθέτει μόνο αυτός, μας συνάρπασε και πάλι.
Με ένα αδιάκοπο τρέξιμο και με μια φρεσκάδα εφήβου, αυτός ο “Dorian Gray” του αθλητισμού, έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι είναι πάρα πολλά, αυτά που έχει να μας προσφέρει ακόμα. Πάλεψε λυσσαλέα για την κατάκτηση του 18ου Grand Slam της μυθικής καριέρας του. Δεν τα κατάφερε τώρα, αλλά η συγκλονιστική του εμφάνιση, αποτελεί την καλύτερη παρακαταθήκη, για να πετύχει στο εγγύς μέλλον αυτόν το στόχο….
Μόνο αυτός, θα μπορούσε μέσα από μια ήττα, που ήρθε όμως από έναν τρομακτικό αντίπαλο, να αποδείξει ότι ο χαρακτηρισμός, που πανάξια και δικαιότατα, του έχει απονεμηθεί εδώ και χρόνια, ως του κορυφαίου τενίστα όλων των εποχών, μπορεί και να φαντάζει…λίγος για το μεγαλείο του. Ο Ρότζερ Φέντερερ, ίσως και να διεκδικεί πια επάξια τον τίτλο, του μεγαλύτερου αθλητή, σε όλα τα σπορ, στην ιστορία του αθλητισμού!!
Εμείς όλοι, οι απλοί φίλαθλοι του τένις, δε μπορούμε παρά να μην αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη, για αυτόν τον αξέχαστο αγώνα που μας χάρισαν αυτοί οι δύο απίστευτοι υπεραθλητές και για τα συναισθήματα που μας πλημμύρισε η γιγαντομαχία τους!
Είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί γνωρίζουμε ότι βιώνουμε την καλύτερη εποχή της ιστορίας αυτού του πανέμορφου αθλήματος και έχουμε την προσμονή να ζήσουμε σύντομα ξανά, μια τέτοια μεγαλειώδη παράσταση, όπως αυτή που απολαύσαμε στον τελικό του Wimbledon.
Άλλωστε, η ταυτόχρονη συνύπαρξη τόσων τεράστιων τενιστών, είναι η μεγαλύτερη εγγύηση για την πραγματοποίηση αυτής της προσμονής….
Μάνος Παπαδάκης – m.papadakis@tennis24.gr
